به گزارش تارنمای مرکز
اسناد و تحقیقات
دفاع مقدس، حجت الاسلام والمسلمین؛ مهدی شاه آبادی فرزند مرحوم آیت الله میرزا محمدعلی شاه آبادی در سال ۱۳۰۹ در تهران متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه علوم جدید، به تحصیل در علوم اسلامی پرداخت. وی از محضر علمای بزرگ این دوره از جمله
امام خمینی کسب علم کرد.
در دوران
انقلاب اسلامی، آقای شاه آبادی یکی از فعال ترین چهره های روحانیت در مبارزه با رژیم شاه بود، به طوری که در سال های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷، در پنج نوبت دستگیر و در مجموع به مدت یک سال و نیم در زندان و پنج ماه را نیز در تبعید گذراند.
بعد از انقلاب،
شهید شاه آبادی ضمن عضویت در شورای مرکزی جامع روحانیت مبارز، مسئولیت کمیته
انقلاب اسلامی منطقه ۲ را بر عهده داشت و در اولین دوره مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم تهران وارد مجلس شد. در انتخابات دومین دوره مجلس شورای اسلامی نیز با کسب ۱۱۸۹۰۳۳ رأی مردم تهران، به نمایندگی مجلس برگزیده شد.
شهادت[1]
حجت الاسلام شاه آبادی بعدازظهر روز پنج شنبه ۶/۲/۱۳۶۳، هنگام بازدید از جبهه های جنگ، براثر اصابت ترکش گلوله توپ به شهادت رسید.
وی به همراه چند نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که برای بازدید از جبهه های جنگ و تقویت روحیه رزمندگان به جزیره مجنون رفته بودند، هنگام بازگشت از محل سقوط یک هواپیمای عراقی در این جزیره، هدف حمله توپ
خانه ای عراق قرار گرفتند و یک گلوله توپ در فاصله هشت متری آن ها به زمین خورد. یکی از ترکش های این گلوله به سر حجت الاسلام والمسلمین مهدی شاه آبادی اصابت کرده و در نتیجه وی به شهادت رسید.
حجت الاسلام شاه آبادی هر وقت فرصت می کرد حتی اگر یک روز یا ۲ روز هم وقت داشت، به منطقه و خط مقدم می رفت تا همراه رزمندگان باشد. عشق و شور عجیبی داشت. وقتی رزمندگان را با آن لباس های پر از گردوخاک بغل می کرد و می بوسید، از شوق گریه می کرد. نماز جماعت رزمندگان و دعا های آن ها حال عجیبی با حجت الاسلام شاه آبادی داشت.
پیام حضرت
امام خمینی به مناسبت شهادت آیت الله شاه آبادی[2]
باکمال تأسف و تأثر شهادت استاد زاده محترم، جناب حجت الاسلام، آقای آقا شیخ مهدی شاه آبادی را به پیشگاه معظّم حضرت بقیة الله اللَّه، أرواحنا لمقدمه الفداء، تبریک و تسلیت عرض می کنم. مبارک باد بر آن حضرت چنین فداکاران و جانبازان در راه هدف بزرگ و اسلام عزیز که با شهادت افتخارآمیز خود ملت عظیم الشأن ایران، به ویژه روحانیت عالی قدر را سرفراز می نمایند. این
شهید عزیز علاوه بر آنکه خود مجاهدی شریف و خدمتگزاری مخلص برای اسلام بود و در همین راه به لقاء اللَّه پیوست، فرزند برومند شیخ بزرگوار ما بود که حقاً حق حیات روحانی به این جانب داشت که با دست و زبان از عهده شکرش برنمی آیم. از خداوند متعال برای این
شهید سعید و سایر
شهدای درراه اسلام رحمت در جوار خود و برای فامیل معظّم و حضرات آقازادگان محترم شاه آبادی، دامت افاضاتهم، صبر و اجر عظیم خواستارم.
[2]خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ ۶/۲/۱۴۰۰